|
|
Babits Mihály
Régi friss reggeleim
Régi friss reggeleim nem fogytak el egészen
még néha villan elém bús napjaim sorábul
egy nap mely mint aranyos kapú, vakítva tárul
s jövők nyílt csarnokait igérgeti nekem;
mikor, mint gyermek előtt az almát, tartja sorsom... |
2010-01-22 13:54:51 |
|
|